Morsztyn Jan Andrzej - Dobra myśl

Morsztyn Jan Andrzej
Dobra myśl
Teraz kiedy słońce pali,
Siadszy na przestronej sali
Lubo pod gęstym cieniem jaworowym,
Chłodźmy się, bracia, napojem Bakchowym.

Niechaj rzeki deszcze piją,
Niech morza rzekami tyją,
Niech ziemne rostą owoce od wody -
My do węgierskiej miejmy się jagody.

Noe, dziad wszytkich narodów,
Ledwie wyszedł z długich brodów,
Widząc, jako to woda ludziom wadzi,
Do wina się ma i winnice sadzi.

Lot, wyszedłszy z złej Sodomy,
Ogień, co popalił domy
(Słuchajcie tego pilno, bracia nasi!),
Jakby swej żony liznął, winem gasi.

Bakchus gdy Indy zwojował,
Kiedy mężnie tryumfował,
Siedząc na beczce ubluszczony wina,
Śpiewał: Pijakom walczyć nie nowina.

Aleksander w Babilonie
Siadszy na spokojnym tronie,
Co świat zwyciężył, perskie pobił cary,
Odmienił berło za spore puchary;

I co się zwał boskim synem,
Złożył tę pychę przed winem;
Co tylko wojny nie zaczynał z bogi,
Padł, jak mu woni poderwało nogi.

Na takie trunku zaloty
Dodajmy sobie ochoty:
Pijmy sporymi, wszak nam jako w Kanie
Za łaską Bożą w piwnicy dostanie.

Ta recepta na frasunki:
Dobrze wykisałe trunki.
Kto o ubóstwie, kto myśli o nędzy,
Podpiwszy sobie, dość w dzbanku pieniędzy.

Choć ostatni grosz utraci
I karczmarce nie dopłaci,
Przecię: "Dawaj go konwią!" - gościom woła.
Więcej animuszu niźli mieszek zdoła.

Trunek ostrzy rozum w głowie,
Trunek pomaga wymowie,
Ojcem szczerości, matką jest nadzieje
(Tylko że ją gdzieś sen z głowy wywieje).

Nalewajże, chłopcze, hojnie,
A żeby skończyć przystojnie,
Każcie nam w skrzypki rznąć, a my dokoła
Wypocim sobie zarudzone czoła.

Panny niech przyjdą, i one
Mają przychętki pieszczone:
Kieliszek wyłudzić, w taniec iść gotowa,
Bo bez białej płci dobra myśl jałowa.

Wszak też niedługo tej pracy,
Jako będą w brzuchu żacy:
Choć nam nie będą grać wychodzonego,
Do łóżka tańcem pójdziemy młyńskiego.

Czytany: 1281 razy

=> Inne wiersze tego autora...

Najnowsze

Top czytanych

Top Autorzy

Top Użytkownicy