Szydzik Zofia - impresja na śmierć z opuszczenia

Szydzik Zofia
impresja na śmierć z opuszczenia
                                                             „Dom nad porami roku
                                                             dom dzieci zwierząt i jabłek
                                                             kwadrat pustej przestrzeni
                                                             pod nieobecną gwiazdą(...)”
                                                             Zbigniew Herbert – „Dom”

w opuszczonym domu na schodach
upiornie skrzypi kończąca się opowieść.

o zmurszałą poręcz oparły się szepty
strasząc polującego kota.
ciężko oddychają naftaliną
puste przestrzenie.

pająk, niczym lekarz
opatrzył śmiertelne rany wzdłuż ścian,
z których dzień po dniu, wypełza dusza,
by popłynąć ponad czas.

domy jak drzewa - umierają stojąc.
oczodoły okien tchną upiorną czeluścią
opuszczenia.

tylko gołąb z parapetowego spacernika
drepcząc w tę i z powrotem - świadkiem
wykonania zasądzonego wyroku.

Czytany: 959 razy

=> Inne wiersze tego autora...

Najnowsze

Top czytanych

Top Autorzy

Top Użytkownicy