Brzechwa Jan - Kto z kim przestaje

Brzechwa Jan
Kto z kim przestaje

Kto z kim przestaje, takim się staje -
Na pewno znacie te obyczaje?

Bocian po deszczu człapał piechotą,
Bo lubi nogi zanurzać w błoto.

Świnia podobne miewa słabostki
I chętnie w błoto włazi po kostki.

Bocian odwiedzał świnię z ochotą.
Plaskał i mlaskał: - Błoto jak złoto!

Ona do niego szła przy sobocie,
Żeby jej pomógł nurzać się w błocie.

Kwiczał: - Dzięki, dzięki stokrotne,
Bardzo mi służą kąpiele błotne!

Tak spotkali się wciąż na zmianę
Bocian ze świnią, świnia z bocianem.

Lecz minął okres pierwszych uniesień,
Powiało chłodem, nastała jesień

I bocian starym swoim zwyczajem
Właśnie zamierzał rozstać się z krajem.

Wtem wpadła świnia zirytowana.
- To w błocie byłam dobra dla pana?

W błocie, w kałuży i nawet w bagnie,
A teraz pan mnie porzucić pragnie?

Niech pan pomyśli, co pan wyczynia?
Odrzecze bocian: - Wiem, jestem świnia!

"Kto z kim przestaje, takim się staje."
Rzekł. I odleciał w dalekie kraje.

Czytany: 3591 razy

=> Inne wiersze tego autora...

Najnowsze

Top czytanych

Top Autorzy

Top Użytkownicy