>> Najnowsze  >> Autorzy  >> Użytkownicy  >> Zaloguj 

Nokturn starej panny
Zaraz, niech się chwilkę zastanowię...
Jest wiosna, prawda? Wieczór szafirowy z nowiem.
W dali spóźnione auto trąbi i rzęży.
Lampy są bardziej liliowe niż wąski księźyc...
Ziemia w dal płynie. Ogromna, kwitnąca kula.
Zakochani się na niej całują. Niebo się do niej przytula.
Pachnie gajami mimozy, śniegiem, stogami siana,
i tłumy ludzi przechodzą po jej okrągłych ścianach.
Lecz nie ma na niej dla mnie nikogo. Nic może być! A jednak!
Wśród rozszeptanej wiosennej nocy stoję samotnie ja jedna.
Toteż oddaję ją całą warn, obce panny i nieznani chłopcy,
tę ziemię, co mnie odtrąca, tę ziemię, co woli obcych.



Czytany: 4160 razy


=>

Najnowsze





Top czytanych


























Top Autorzy


























Top Użytkownicy


























Używamy plików cookies, aby ułatwić korzystanie z naszego serwisu. Jeśli nie chcesz, by pliki cookies były zapisywane na Twoim dysku zmień ustawienia swojej przeglądarki. co to są pliki cookie? . WIEM, ZAMKNIJ