Marcin Górnicki - Fortepian - wiersze.annet.pl

Marcin Górnicki
Fortepian
Aksamitny dźwięk głosu śpiewającej kobiety
Wstecz zabiera me myśli poprzez korytarz wspomnień
W czas gdy widzę chłopca wsłuchanego w sekrety
Muzyki z fortepianu - przyjemnej i spokojnej

Chowając się pod meblem mamusię chcę mieć blisko
Trzymam się więc jej stopy zawieszonej nad ziemią
Jak na starym obrazie wyraźnie widzę to wszystko
I widzę to jak śpiewa i jak jej usta się śmieją

I czy bym chciał czy nie chciał podstępna moc piosenki
W podróż wstecz mnie zabierze gdzie szloch się w sercu zamyka
W dużym, przytulnym salonie - tam gdzie pianina dźwięki
Hymny przeszłości dzwonią będąc za przewodnika

Więc wycisz swoje krzyki bo to daremny trud
Urok dziecięcych lat pochłonął mnie jak otchłań
W dziecko zmieniły mnie strumienie starych nut
I łkam jak mały chłopiec na dnie powodzi wspomnień

wolny przekład - Kmicitz (c) Kmicitz 11.02.2017

oryginał - David Herbert Lawrence (Piano)

Czytany: 482 razy

=> Inne wiersze tego autora...

Najnowsze

Top czytanych

Top Autorzy

Top Użytkownicy