>> Najnowsze  >> Autorzy  >> Użytkownicy  >> Zaloguj 

Ponurością dzień nas straszy


Ponurością dzień nas straszy,
mgłami pieczętuje smutek,
a tak chciałoby się - gdzieś tam,
w stronę słońca szybko uciec.

Niech, więc zieleń szumi w myślach,
kładąc promień pośród cieni.
Urodzone z pragnień miejsce,
nie pozwali, by się ściemnił

świat, po którym chodzić trzeba,
spełniać plany, obowiązki.
Policzone chwile miłe,
mogą nieco błękit roztlić.

W słowa zapisuję świerszcze,
lub, jak wolisz promyk złota,
który wpadł znienacka w sieci
wiatru i o wiersz się oparł.

Czytany: 295 razy


=>

Najnowsze





Top czytanych


























Top Autorzy


























Top Użytkownicy


























Używamy plików cookies, aby ułatwić korzystanie z naszego serwisu. Jeśli nie chcesz, by pliki cookies były zapisywane na Twoim dysku zmień ustawienia swojej przeglądarki. co to są pliki cookie? . WIEM, ZAMKNIJ