Pomichowska Mirka - Dwie wieże

Pomichowska Mirka
Dwie wieże
Wysmukłe
wysoko sięgają
pną się strzeliście ku górze
i pragną nieba dotykać
jak ludzka myśl
sprawami Bożymi nasiąknąć
by chciała
chociaż tak słaba i mała
by tylko być bliżej Ojca
wszak On źródłem
wszelkiego istnienia
sprawcą dobra samego
motorem działania i chcenia

Dwie wieże wysokie
wszem wokół ogłaszają
że Bóg do stołu zaprasza
miłością swą pragnie obdarzyć
i przynieść nam ukojenie
by wzmocnić swoją łaską
z nią łatwiej znosić cierpienie
On pragnie serc naszych
ludzkich
chorych bolących zranionych
często niezrozumianych
przez innych odrzuconych

Dwie wieże chmur dotykają
gdzie aniołowie śpiewają
hymn na cześć Pana niebios
i Jego uwielbiają
On na to zasługuje
Każdego z nas bardzo kocha
darzy pokojem radością
potrafi bardzo zaskoczyć
swoją przenikliwością

Dwie wieże
smukłe wysokie
widać ze wszystkich stron
chociaż się nie dotykają
przyjemność sobie sprawiają
bo wspólny mają cel
bije od nich czystość i biel

14.03.2015r.

Czytany: 272 razy

=> Inne wiersze tego autora...

Najnowsze

Top czytanych

Top Autorzy

Top Użytkownicy