Piotr Paschke - Wilgoć oprocentowana

Piotr Paschke
Wilgoć oprocentowana

Mokro
potakuje tylko księżyc
idiotyczna kula dla poetów
marzycieli
i lunatyków

Brak brzegów
więc nie da się do nich dopłynąć
choć teraz podobno możesz wszystko
a w bezsilności wolnej woli nie ma już kraterów

Kiedy wracasz w siebie zazdrośnie odpływasz
w obietnice bez najmniejszych nadziei
w wielką zadrę

Mokro
więc coraz trudniej przygarnąć ciepło ramieniem
a bliskość usłyszeć
już lepiej wyjść na durnia
marzyciela
lub poetę
uchodząc za własne granice
w zyski i przychody
straty i superaty
wciąż dobrze ulokowane
choć trzeba dziś baczniej patrzeć im na ręce

Mokro
głuchoniema Luna
znów wystrychnęła cię na Dudka
podkradła słowo jak sroka gnat

Mokro
lecz mokro nie ma tu nic do rzeczy
durnie śpią w absolutnym spokoju sumienia
zamieniając na pewniki fałszywie odbite światło
mają mgliste pojęcie
że nic nie ma znaczenia

Powtarzam ci raz jeszcze
jest mokro totalnie

Mimo codziennych zapewnień
że będzie kiedyś inaczej
żyjesz wciąż na kolanach
nie mając z tego żadnego zysku

Masz tylko mokrą chwilę na pięć minut swojej pełni
która zaraz się skończy

Czytany: 275 razy

=> Inne wiersze tego autora...

Najnowsze

Top czytanych

Top Autorzy

Top Użytkownicy