Lech Makowiecki - SHOW MUST GO ON...

Lech Makowiecki
SHOW MUST GO ON...

Kiedy w pamięci szukam dawno minionych dni
Wciąż widzę barykadę: ONI tam, a tu MY.
Po naszej stronie prawda, po tamtej – podły fałsz.
Z nas bije polska duma... Z ich lic – pijacki rausz...

Wszak trudno (tak na trzeźwo) wywracać boski świat,
I na wrogich bagnetach wprowadzać „nowy ład”...
Wódką sumienie zmyje zdrajca, co z Polski drwi
Pod czerwonym sztandarem, ciężkim od naszej krwi...

Im mocniej nas cisnęli, tym większy odpór był;
Wiary nam nie zabrali, choć nie szczędzili sił...
I tak mijały lata. Każdemu – według ról...
Październik, marzec, grudzień... I tylko w piersi ból...

Gdy już swobody wszelkie tyran pod butem miał
Ktoś wyrwał lud z letargu... Nadzieję w serca wlał...
Lecz ja nie uwierzyłem w magię pokrętnych słów.
Władza oddają władzę? O co tu chodzi znów?
Kto z kim się dogaduje? Czy jest w tym drugie dno?
Komu to będzie służyć? I gdzie się skryło zło?

Gdy za okrągłym stołem zasiedli wszyscy wraz
Nikt nie zakrzyknął: „Zdrada!”... I tak sprzedali nas...
Stawiali grubą krechę... Nie rozliczali win...
Po ojcach schedę przejął kolejny sukinsyn...
“Show must go on” wkrąg słychać... Znów oczy mydlą nam...
I tylko cel ich główny ten sam jest. Wciąż ten sam...

Naród szczuty na naród. Misterna, podła gra...
Zatruli nasze dusze. I tak do dziś to trwa...
Nie dajmy się podzielić. ONI się boją, że
Będziemy znów Jednością. Wygramy. Polska wrze...

I z cyklu – znalezione w sieci:

Quo vadis, Polonia? z płyty „Katyń 1940”:

Czytany: 382 razy

=> Inne wiersze tego autora...

Najnowsze

Top czytanych

Top Autorzy

Top Użytkownicy