>> Najnowsze  >> Autorzy  >> Użytkownicy  >> Zaloguj 

Lutowe niebo
Wieczorem mgła się już rozwiewa
Pasmami ciągnie się długimi
Z zachodu na wschód podłużnymi
Przenika wolno zmarzłe drzewa.

Niebiosa w czerni się skąpały
Która się wolno rozprzestrzenia
Szary firmament w mahoń zmienia
Opady śniegu już ustały.

Gwiazdy się mnożą jak skrzek żabi
I całe niebo pokrywają
Migoczą, gasną i mrugają
Aby samolot do nich zwabić.

A jego światła pozycyjne
Zielone są oraz czerwone
Pulsują w czerni nieboskłonu
Tak ludzkiej duszy dziś przychylnej.
Czytany: 537 razy


=>

Najnowsze





Top czytanych


























Top Autorzy


























Top Użytkownicy


























Używamy plików cookies, aby ułatwić korzystanie z naszego serwisu. Jeśli nie chcesz, by pliki cookies były zapisywane na Twoim dysku zmień ustawienia swojej przeglądarki. co to są pliki cookie? . WIEM, ZAMKNIJ