>> Najnowsze  >> Autorzy  >> Użytkownicy  >> Zaloguj 

Gadka trzynasta
Patrz, niewdzięczniku, patrz na tego, który
Żeby-ć dał żywot, zstąpił z swojej góry
I w ciernim wieńcu od ziemie wzniesiony,
Na drzewie przywdział ubiór pogardzony;

Potem, końca swej doszedszy natury,
Jest od podłego gminu gęstej chmury
Jęty, związany, biczowan, stłuczony,
Wsadzony nawet do podziemnej brony,

Gdzie bywszy przez czas, znowu zmartwychwstaje.
Ażeby-ć żywot przywrócił swą sprawą,
Dał sobie głowę zgruchotać łaskawą.

Ej, obróć k niemu usta, bo-ć on daje
Zdrowie, on w tobie duszne siły mnoży,
On cię obżywia, choć nie jest Syn Boży.
[chleb]


Czytany: 849 razy


=>

Najnowsze





Top czytanych


























Top Autorzy


























Top Użytkownicy


























Używamy plików cookies, aby ułatwić korzystanie z naszego serwisu. Jeśli nie chcesz, by pliki cookies były zapisywane na Twoim dysku zmień ustawienia swojej przeglądarki. co to są pliki cookie? . WIEM, ZAMKNIJ