eugmar. - TELEFON - wiersze.annet.pl

eugmar.
TELEFON
TELEFON

Zadzwonił mi w czaszce telefon
i spłoszył moje sny
to gwałt
na moim niespaniu spaniu
tak nie wolno dzwonić do snów
co tu jest grane
otwieram uszy i
ziewam
a telefon zakaszlał i umilkł
no to teraz mam
przerąbane
już nie zasnę...
wstaję na wpół odległy
jeszcze trochę tam...
ale nogami zanurzam się
w zimnej podłodze
szukam kapcie
drewnianymi
stopami.
zadzwonił telefon
drugi raz
halo!
ja nie mam przyjemności
nie
nie pojadę
jestem obcym...
znajomym znajomych
tak ale,
ale dla waszych znajomych
nie dla was
to nie dla mnie
przecież,
przecież
macie swoją rodzinę
przyjaciół...
do widzenia !
zabraliście mi dziś spokój z rana
ukradliście mi mój sen!
nie mam przyjemności
auf wiedersehen!
co jest
czy ja jestem
caritas?
kiedyś pomagałem
ale teraz... ciao!
dajcie mi spokój
sen dokończę póżniej
no nie
zawsze ktoś mi
się wkrada do mego niespokoju
jak burak w gumofilcach
jak przyjadę z roboty...
może odnajdę
resztkę niedokończoną
z mojego snu niesnu...
telefon wyniosę na balkon
niech mu się pomarżnie
po co dzwoni
po co mnie stresuje
odbierając mi zakończenie.
eugmar.

Czytany: 340 razy

=> Inne wiersze tego autora...

Najnowsze

Top czytanych

Top Autorzy

Top Użytkownicy