>> Najnowsze  >> Autorzy  >> Użytkownicy  >> Zaloguj 

Lalka
                                                      ( do wnuczki Karolinki)                                       

Byłam twoją lalką przytulenia pragnieniem
małą towarzyszką twej doli lat dziecięcych
wyznaczaną mi postacią w bajkowym śnieniu
kukiełkową przyjaciółką... a może więcej ?...

ty zdolną autorką bajkowych scenariuszy
ja zaś marionetką w twoich dłoniach posłuszną
strojna w koronki kapelusze z pióropuszem
pokochałam ten teatr - gałgankową duszą

wciąż obok ciebie przez życie nie myśląc wcale
że wraz z tym światem pozostanę w kulis cieniu
coraz mniej uśmiechu... coraz mniej ról dla lalek
czas tobie biegnie dla mnie stanął w zapomnieniu

porcelanowy uśmiech mam jeszcze na twarzy
oparł się zniszczeniu także policzka rumień   
w oku błękit i refleks w źrenicy się żarzy
radością nie z tego świata jak górski strumień

w położeniu - bez śmierci... z kuferka zaświatów
splątana koronką jak pakiet uczuć dawnych...
pośród pożółkłych listów i słów jak bławaty
pisanych inkaustem... zasuszonych... pobladłych

jak umrzeć mam... jedno pytanie i rozterka
wszak jestem tu bez narodzin - lalka królewna
- w pseudo bycie lalkarz poskąpił mi serca...
uwolnij motyla i spal jak kawałek drewna.
Czytany: 764 razy


=>

Najnowsze





Top czytanych


























Top Autorzy


























Top Użytkownicy


























Używamy plików cookies, aby ułatwić korzystanie z naszego serwisu. Jeśli nie chcesz, by pliki cookies były zapisywane na Twoim dysku zmień ustawienia swojej przeglądarki. co to są pliki cookie? . WIEM, ZAMKNIJ