Szydzik Zofia - Jedyny taki rejs

Szydzik Zofia
Jedyny taki rejs
Do wnuczki Karoliny

Spójrz na morze nie bacząc na roku pory
tu dotkniesz wszystkiego co daje nam życie
zachwytu strachu jak księżyca dwie strony
i zrozumiesz co ważne a co masz na zbyciu

w królestwie Posejdona twarde rządzą prawa
bowiem kto nie przestrzega ich granic – ten ginie
uczą pokory i prawd zatem się nie wzbraniaj
przed mądrością i wiedzą zanim wypłyniesz

hołduj zawsze prawdzie i niezłomności wiary
nie żegluj przez odmęt z pychą i obłudą zgubną
tę parę doradców pozostaw w mule szarym
z ciemnych głębin gdzie murszeją drzewce zbyt dumne

niechaj nie zwodzie ciebie tęskny syreni śpiew
zda się spokojna pozornie horyzontu dal
tu z krótkich tylko snów budzą się kipiel i gniew
i tylko szmaragdową śmierć znajdziesz pośród fal

płyń z nadzieją w sercu a w czynach swych z oddaniem
wypełniaj po brzegi swój czas - daj kres złudzeniom
życie jest jak oceanem i fal kołysanie...
płyń a w żagle niech dmą dobre wiatry i marzenia.

Czytany: 796 razy

=> Inne wiersze tego autora...

Najnowsze

Top czytanych

Top Autorzy

Top Użytkownicy