Katarzyna Zajda - Noc - wiersze.annet.pl

Katarzyna Zajda
Noc
Wieczorem lub w nocy, gdy ciemność otula zmęczone ciała,
Kiedy usypiają niezaspokojone żądze, niespełnione nadzieje,
Nadszarpnięte wiary i zranione dusze.
Kiedy za oknem wiatr próbuje przegonić złe myśli,
A deszcz pragnie oczyścić zbrukane serca.
Gdy żaden dźwięk natury nie ośmiela się przerwać
Sekretnego czuwania nocy.
Kiedy wszystko nienaturalnie spokojnie,
Nienaturalnie miłe i bezpieczne.
Właśnie wtedy mrok po omacku skrywa łzy.
Łzy rozpaczy, bezsilności.
I największe – wypłakane z samotności.
Dłonie ułożone w znak gniewu.
Twarz wciśnięta głęboko w koce,
By żaden szloch nie przerwał dumania nocy.
Bo nikt nie wie jak to jest nocami.
Gdy wszyscy się kładą, szczęśliwi, kochani.
Cieszą się z następnych dni i wspólnych wieczorów.
Nie wiedzą, jak to powoli umierać co noc.
Nie znają chaosu myśli,
Nie czują słonego smaku smutku.
Nie dowiedzą się, co to nienawidzić nocy.
A czymże jest dzień w tym wszystkich?
Dzień jest oświetloną słońcem sceną.
A noc kulisami...

Czytany: 523 razy

=> Inne wiersze tego autora...

Najnowsze

Top czytanych

Top Autorzy

Top Użytkownicy