- autor nieznany - - Dary Losu.

- autor nieznany -
Dary Losu.
Sympatie, przyjaźnie, miłości...
Każdy je miał,
ma
lub kiedyś mieć będzie,
to nasze wewnętrzne piękno,
to nasze szczęście.
Koledzy, przyjaciele, znajomi,
są tu,
są obok,
są z nami
tworzymy zaklęty krąg
owiany marzeniami.
Ale piękno się zaczyna,
kiedy tylko we dwoje,
kiedy jedno za rękę drugie trzyma,
kiedy wzrok dotyka wzroku,
kiedy ust aksamit,
kiedy słodycz z nich można spijać...
Takiego szczęścia nie można omijać...
trzeba je chwytać w locie,
zapomnieć o innej tęsknocie,
spijać nektar z pucharu namiętności,
bez litości...
Ale czasem, tak bywa,
życie się z prawdą mija...
puste słowa z aksamitnych ust,
obcy wzrok,
dłoni dotyk bez czułości,
pełen nicości...
myśli wypisane na twarzy
nie trudno sobie wyobrazić
stan duszy, serca...
miłość oszczercza, kłamliwa,
ale tak też
w życiu przecież bywa.
To nie bajka,
ale morał sam się ciśnie na usta,
szanuj wszystko, co los zsyła,
zwłaszcza ,
gdy to miłość prawdziwa.

01`12`2008

Czytany: 1655 razy

=> Inne wiersze tego autora...

Najnowsze

Top czytanych

Top Autorzy

Top Użytkownicy