Szydzik Zofia - deficyt - wiersze.annet.pl

Szydzik Zofia
deficyt
                                                                  „Kiedy się szumem, tłumem, gwarem
                                                                               Ludzkie skupiska ustokrotnią
                                                                         Najdroższym na świecie towarem
                                                                                       Będzie samotność(...)”
                                                                                                 Jonasz Kofta

wszechobecny zgiełk rozpycha się łokciami,
gdzie skupisk ludzkich mnogość i zatłoczenie,
tam ciszę kupujemy, już tylko w działkach,
na gramy, za rogiem u handlarza kokainą.

bezcennym towarem raczymy się w małych
mieszkaniach z ciemną kuchnią, najczęściej,
zaciągając się porcją liczymy na ukojenie,
między gwizdkiem czajnika, a skargą,
że mleko rankiem było przypalone!

zaciągamy się ostatnią działką! lokator zza ściany,
nie wtajemniczony w nasze koszty, krzyczy coś
o narkotykach w rodzinie! i znów, cholera, jesteśmy
na głodzie! my, uzależnieni od deficytowego
towaru !

odrobiny samotności

i ciszy!

Czytany: 842 razy

=> Inne wiersze tego autora...

Najnowsze

Top czytanych

Top Autorzy

Top Użytkownicy