Faleński Felicjan - Hymn węglarzy

Faleński Felicjan
Hymn węglarzy
Hej dziesięciu! czas do dzieła,

    Ciemna zgliszcz drużyno!

Jeszcze Polska nie zginęła,

    Gdy za Polskę giną!

Niechaj dziewczę się nie lęka

    Zasmolonej twarzy —

Czarna twarz, lecz serce, ręka

    Czyste u węglarzy.

Węglem zgliszcz z rodzinnej wioski,

    Na więzienia ścianie,

Baltazara groźne głoski

    Smutny pisz, młodzianie —

Przyjdzie wiatr, co czarne słowa

    W ćmiący blask rozżarzy —

Wtedy będzie w bój gotowa

    Ciemna czerń węglarzy.

Co tak zewsząd przez kurzawę

    Krwią ku niebu błyska?

To są naszych siół i krwawe

    Grodów zgorzeliska.

A wśród zgliszcz i zamieszania

    Co tam z cicha gwarzy?

To się sobie chyłkiem słania

    Ciemny rój węglarzy.

Tam, u kraty, nagie mury

    Pismoż zdobi czyje?

To testament więźnia, który

    Gdzieś w kopalniach gnije.

Tę ostatnią wolę świętą

    Spełnić któż się waży?

Cicho! — właśnie w pomoc wzięto

    Ciemną czerń węglarzy.

Ręka w rękę! ciemne kruki!

    Czerni pracowita!

Tylko milczkiem — chyłkiem — póki

    Krwawy dzień nie świta!

Dziś z nas każdy skryty, niemy —

    Ale Bóg nam zdarzy,

Że wnet w pełną pierś hukniemy

    Grzmiący hymn węglarzy!

Czytany: 621 razy

=> Inne wiersze tego autora...

Najnowsze

Top czytanych

Top Autorzy

Top Użytkownicy