Kaluch Alex - Rozmowa - wiersze.annet.pl

Kaluch Alex
Rozmowa
Powiedz mi coś,
Nieważne co…

Zapomniałam jak się rozmawia,
Tak długo milczałam w tłumie
Moje słowa niepoprawnie
Rozbiły się o białą ścianę
Zbyt słabe były żeby rozbić mur

Jaskółki nisko latają,
Będzie padać
Kolejna burza w moim życiu
Już grzmi,
Błyska się,
Ciemność…

Dymem zaszły oczy,
W głowie nadal szumi
Pojdę, boję się burzy
Ale nie mam dokąd
Dom odpłynął wraz z marzeniami
Spokojna przystań,
Utonęła we mgle i łzach…

Siedzę w parku
Dobre mamuśki bawią się z dzieciakami
W piaskownicy
Mają czyste sumienie
Błyskawice boże ich nie dosięgną…

Podnoszę głowę w górę
Spadające miarowo krople drążą
Dziury w moim czole,
Przenikają coraz głębiej i głębiej,
Do wnętrza mojego pustkowia
Półprzytomnymi oczami widzę niewyraźnie
Rozdarta sosna chyli się ku upadkowi
Chcę jej coś powiedzieć
Głuchy pomruk otchłani,
Przecież zapomniałam jak się rozmawia…

I boję się na nowo uczyć

Czytany: 682 razy

=> Inne wiersze tego autora...

Najnowsze

Top czytanych

Top Autorzy

Top Użytkownicy