Acid Burn - Archanioł - wiersze.annet.pl

Acid Burn
Archanioł
Utraconej miłości dziecięcej,
która za nami... nie pamiętamy.
Zacierają się ślady niewinnego kłamstwa,
Każdego razu gdy gasimy ich pieśń.

Czas karmi nas wspomnieniami,
w tej wycieczce przeszłego istnienia.
My jesteśmy Archaniołami,
częściowo diabłem w przebraniu.
Zasiejemy ziarna naszego własnego końca.

Zagubionej dziecięcej miłości,
w nas... już nie pamiętamy.
Musisz się otworzyć
Niczym kwiat pozdrawiający słońce,
By zaśpiewać nam swoją pieśń.

Jeśli odwrócisz swoje zaślepione oczy
Na wewnętrzne potrzeby dziecka.
Mógłbyś wówczas dostrzec,
Że miłość której się wyparłeś,
Opuściła także ciebie.

Jak długo jeszcze musi trwać nasza pieśń?
Jak długo jeszcze będziemy to znosić?

Możesz ich wszystkich zniszczyć
Jednak i tak nigdy nie okażą tobie swego respektu.
Jeśli nieustannie będziesz zbeszczeszczał ich ciała,
Nigdy nie przyjdą cię kochać.

Jak długo jeszcze musi trwać ta nasza pieśń?
Jak długo jeszcze będziemy to znosić?

Oskar Rakowski

Czytany: 1791 razy

=> Inne wiersze tego autora...

Najnowsze

Top czytanych

Top Autorzy

Top Użytkownicy