Lideon - Cierpię, więc jestem

Lideon
Cierpię, więc jestem
Mieli skłonności do złoszczenia się
przekazali mi je w genach
Więc i ja się łatwo złoszczę

Wybaczali mi
więc umiem wybaczać i wybaczam

Czasem przeklinali
więc nieraz zdarzy się, że i ja przeklnę

Zatem jeśli ty wyrządzisz mi krzywdę
wpadnę w furię
zwyzywam cię
ale ostatecznie wybaczę ci

Te nerwy i obelgi nie będą z mojej winy
A odpuszczenie twoich win nie będzie moją zasługą

Nie kradli
więc i ja nie kradnę
A jeśli kradliby
i ja kradłbym

Jakże mogę być żywą istotą
jeśli na to kim jestem i co robię
wpływ ma tylko to z czego powstałem
oraz tylko ci którzy byli wokól mnie aż do dzisiaj

Jestem jak kamień
który potoczy sie w prawo jeśli kopniesz go w prawo
który potoczy się w lewo jeśli kopniejsz go w lewo
który nie zgniecie się kiedy na nim staniesz
tylko dlatego że został stworzony z magmy a nie z papieru

Kamien jest martwy
Nikt temu nie zaprzeczy
Czy ja jestem tak samo martwy?
Nie.

Ja cierpię
ponieważ Ona mnie nie kochała
odrzuciła
wyśmiała
znieważyła
nie traktowała poważnie
Odwróciła się ode mnie

Cierpienie jest jedynym uczuciem
które nie jest złudne i przelotne
które jest zawsze prawdziwe i wyraźne
którego mogę być pewien

Żaden kamień tak nie cierpi
Dzięki Niej wiem że żyję
I za to kocham Ją jeszcze bardziej

________________________________
Lideon (Stargard Szczec.)
lideon@tlen.pl

Czytany: 1765 razy

=> Inne wiersze tego autora...

Najnowsze

Top czytanych

Top Autorzy

Top Użytkownicy